อาสาทาสีโรงเรียนวัดอุ้มผาง ไหว้พระอายุมากที่สุดในโลกฝั่งพม่า

กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมทาสีให้วัดและโรงเรียน เนื่องจากมีบริจคสีให้ทางเราเป็นจำนวนมาก เราจึงอยากจะแต้มีี่ได้รับบริจาคห้เกิดประโยชน์สูงสุด
โดยสถานที่ทาสี จะมีทั้งหมด 3 สถานที่ 1. โรงเรียนเปิงเคลิ้ง 2. วัดเปิงเคลิ้ง และ 3. โรงเรียนแม่กลองคลี มีเด็กชาวไทย-พม่า…
ที่ไม่พร้อมเรียนโรงเรียนใหญ่ จำเป็นต้องอยู่ที่นี่…
แต่เพราะเป็นโรงเรียนเล็ก จึงได้งบหลวงน้อยนิด ซึ่งเราจะดูอีกทีว่าจุดไหนน่าจะต้องมีการทาสี โดยแต่ละสถานที่จะมีการประเมิณอีกที และ ปริมาณของสีที่เรามีครับ โดยอาสาสามารถนำมาสมทบได้ครับ

นอกจากนี้ยังได้ถือโอกาศไปไหว้พระที่อายุมากที่สุดในโลกฝั่งพม่า อายุ 110 ปี หลวงปู่ครูบาบุญยัง

“หลวงปู่ครูบาบุญยัง” อายุมากที่สุดในโลก! อาศัยกุฏิไม้เรียบง่ายกลางป่าใหญ่ นับเป็นบุญตานักที่ใครได้เห็น อายุยืนถึง 110 ปี เผยเคยร่วมธุดงค์กับหลวงปู่แหวน และหลวงปู่ตื้อ

ที่วัดบ้านหนองโค อ.แจ้โด่ง จ.กอกะเร๊ ประเทศพม่า หลวงปู่มีเชื้อสายบรรพบุรุษเป็นชาวเวียงจันทร์ประเทศลาวที่อพยพมาอยู่พม่าตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา” ทั้งนี้ หลวงปู่จะออกปฏิบัติกรรมฐาน เดินธุดงค์อยู่รุกขมูลในป่าเขา พร้อมทั้งปฏิบัติเอาเป็นเอาตาย แลกเอาธรรม เคยเดินธุดงค์พบกันและสนทนาธรรมกับหลวงปู่แหวน,หลวงปู่ตื้อ,หลวงปู่ครูบาพรหมจักร และครูบาอาจารย์สายกรรมฐานของประเทศไทยอีกหลายองค์

ใบประกาศรับรองว่าหลวงปู่มีอายุมากที่สุด จากนายพลเต็งเส่ง

หลวงปู่เปรียบดังช้างเผือกที่เก็บตัวอยู่ในป่าเขาไม่ปรากฎตัว น้อยคนนักที่จะรู้จัก แต่ใครจะนึกละว่า..ในหลวง ร.๙ ได้ส่งคณะแพทย์ที่รักษาพระองค์ไปตรวจสุขภาพร่างกายหลวงปู่ทุกปี และได้ส่งอาหารเสริมนมผงไปถวายหลวงปู่ประจำ ท่านต้องไม่ธรรมดาแน่นอน และแม้หลวงปู่จะอายุ 109 ปีแล้วท่านยังฉันข้าวเพียงแค่มื้อเดียว”

ข้ามแดนอุ้มผาง ฟังเสียงที่คนไทยไม่ได้ยิน

บ้านหนองมั่งมี 145 หลังคาเรือน ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นคนลาวที่อพยพจากเวียงจันทร์มานานมากกว่า 100 ปี สำเนียงภาษายืนยันตัวตนได้ชัดเจน เพียงแต่สาเหตุของการอพยพและช่วงเวลาที่อพยพมีเพียงคำบอกเล่าหลากหลายที่ไม่อาจสรุปได้
จากคำบอกเล่าของชาวบ้าน ระบุว่ามีหมู่บ้านที่พูดภาษาไทยและเว้าลาวอยู่ในย่านนี้รวมแล้วไม่น้อยกว่า 10 แห่ง ทั้งหมดเหมือนเป็นเครือญาติที่รู้จักและเพิ่งพาอาศัยกัน แต่พวกเขาเป็นกลุ่มคนน้อยนิดในฝั่งพม่า ดังนั้นเมื่อทหารพม่าและทหารกะเหรี่ยงรบกัน พวกเขาจึงต้องหนีตายกลับมาอยู่ฝั่งไทย แม้จะกลายเป็นคนเถื่อน อีกหมู่บ้านหนึ่งที่พวกเราแวะตอนขากลับคือบ้านโต้งมะโด่งซึ่งชาวบ้านส่วนใหญ่เรียกตัวเองว่าไทยยวนเช่นกัน และได้พูดคุยกับพ่อเฒ่าคำมาหรือที่ชาวบ้านเรียกแกว่าหนานอ้าย อายุ 92 ปี ซึ่งบอกว่าบรรพบุรุษอพยพมาจากเมืองน่านของไทยเหมือนกัน แต่เป็นการเข้ามาทำมาหากินในยุคที่อังกฤษเข้ามาทำไม้

กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมที่ห้ามพลาด นอกจากได้บุญ และ ยังได้เจอเกจิอาจารย์ ซึ่งท่านชราภาพ แต่ยังใช้ชีวิตที่พอเพียงเรียบง่าย และ เราไม่รู้จริงๆท่านจะอยู่กับเราได้นานแค่ไหน เราเชื่อว่าพระแท้ยังมีอยู่จริง

ตารางกิจกรรม
1 พย
19.00 เดินทางจาก ปตท bts สนามเป้าไปยังอุ้มผาง

2 พย .
ถึงบ้านแม่กลองคลี ทาสีจุดที่ 1
ถึงบ้านเปิงเคลิ้งทาสีจุดที่ 2 ที่โรงเรียนเปิงเคลิ้งของคุณหญิง
จุดที่สาม ทาสีที่ วัดเปิงเคลิ้งให้กำแพงวัด
และ สันทนาการกับเด็กๆกะเหรี่ยงและ พม่า
ทานอาหารเย็นที่เราเตรียมให้

3. พย
7.00 ทานอาหารเช้าที่เราเตรียมให้
นั่งรถ 4wd ข้ามไปยังเมืองใจโด ฝั่งพม่า กราบหลวงปู่พูดคุยเเละ เรียนรู้การใช้ชีวิตแบบ พอเพียง นอกจากนี้ได้พบปะพูดคุณกับชาวบ้าน ซึ่งสามารถคุยภาษาไทยได้ ที่ บ้านโต้งมะโด่ง และ บ้านหนองมั่ง
17.00 ข้ามมายังฝั่งไทย ทานอาหารเย็นที่เราเตรียมให้

4 พย
ทานอาหารเช้าที่เราเตรียมให้
9.00 เดินทางกลับกรุงเทพ
22.00 ถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ

*** กิจกรรมสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม ***
อาสาต้องนำบัตรประชาชน และ ถุงนอนมาด้วย นอกจากนี้พิ้นที่ห่างไกล ต้องรับสภาพในส่วนที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก ***