คำว่า “อาสาสมัคร” คำนี้ไม่เคยอยู่ความคิดของผมมาก่อน งานอาสาสมัครงานแรกที่ได้เข้าร่วมเป็นอาสาสมัครเพื่ออำนวยความสะดวกแก่คนตาบอดในโครงการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิคนพิการทางการเห็นในการประกอบอาชีพโดยการเผยแพร่ความรู้ทางกฎหมาย ในเดือนมิถุนายน 2558 การอาสาสมัครครั้งนี้ เป็นไปด้วยความรู้สึกที่ไม่ใช่ต้องการทำเพื่อคนอื่น แต่เนื่องจากความจำเป็นที่ต้องเพิ่มพูนความรู้ก่อนจะไปร่วมโครงการฝึกอบรมในต่างประเทศ ที่ต้องมีความรู้ในเรื่องที่เกี่ยวกับผู้พิการในทุกๆ ด้าน ซึ่งในช่วงเวลาดังกล่าวทางเว็บไซต์เครือข่ายจิตอาสาก็ได้ประกาศกิจกรรมของสมาคมศิษย์เก่าโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพพอดี
การร่วมเป็นอาสาสมัครครั้งนี้ได้เปลี่ยนแปลงความคิดของผมไปค่อนข้างมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความรู้เกี่ยวกับการเป็นอาสาสมัคร ทัศนคติต่อคนตาบอด รวมไปถึงทัศนคติต่ออาสาสมัครด้วยกัน การที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมครั้งนี้ทำให้เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับอาสาสมัครและคนตาบอด อาสาสมัครที่มีประสบการณ์จะคอยแนะนำการปฏิบัติตัวแถมยังแนะนำโครงการที่น่าสนใจอื่นๆ อีกมากมาย ส่วนคนตาบอดก็ผิดไปจากที่ผมคาดไว้ ทุกคนสามารถช่วยเหลือตัวเองได้อย่างดี เพียงแต่เป็นโครงการที่จัดในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยจึงต้องการอาสาสมัครคอยเป็นตาให้ในช่วงแรกๆ ใช้เวลาไม่นานๆ ก็สร้างความคุ้นเคยกับสถานที่ได้
สำหรับสิ่งที่ผมได้เรียนรู้นั้น งานอาสาสมัครไม่ใช่งานที่ทำเพราะความสงสารหรืออยากจะสงเคราะห์ผู้ที่ด้อยกว่าเรา ในความเป็นจริงเราคนเรานั้นก็เท่ากัน เพียงแต่มีความถนัดที่ต่างกัน เราแค่ไปช่วยเหลือในสิ่งที่เขาไม่ถนัด ในฐานะของ “เพื่อนมนุษย์” คนหนึ่ง หลังจากได้เข้าร่วมกิจรรมนี้ ผมก็ได้เข้าร่วมกิจกรรมอาสาสมัครช่วยเหลือผู้พิการอีกเรื่อยๆ สถานะของผมไม่ใช่สถานะของอาสาสมัครอีกต่อไป แต่สถานะของผมคือเพื่อนของผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือเท่านั้น
โดย ชาครีย์ เกิดสมบูรณ์
