เพียงแค่เราเริ่ม
วันนี้เรามีโอกาสได้เจอกับ พัฒน์ พิชชาพร สะภาวหา ผู้หญิงตัวเล็ก ที่เริ่มต้นจากการ นำแผนที่ทำดี ไปทำความดีตามสถานที่ที่อยู่ในหนังสือ ก่อนหน้านั้นเป็นพนักงานบริษัท อยากที่ทำความดีอะไรสักอย่างเริ่มจากการรวบรวมบัตรเติมเงินที่ใช้แล้ว ทั้งของตัวเองและ จากเพื่อน ไปบริจาค จากนั้นก็เริ่มไปบริจาค เสื้อผ้า สิ่งของ เครื่องใช้ต่างๆ จนกระทั่งคิดอยากไปลงมือทำเลย แต่ว่าทำงานจันทร์ถึงศุกร์ และเสาร์อาทิตย์ก็รับงานพิเศษอีก เลยมีแต่เวลาช่วงวันหยุดนขัตตฤกษ์ เท่านั้นที่จะไปทำงานอาสาสมัคร เราถามพัฒน์ว่าเอาเวลาตอนไหนไปพักนะ พัฒน์ก็ยิ้มกลับมา บอกว่า “ไม่เป็นไรหรอกมันก็ไม่ได้เหนื่อยอะไร”
แล้วพัฒน์ ก็เลยเลือกงานที่สามารถทำให้เสร็จภายในวันเดียวได้ เช่น การไปอ่านหนังสือให้คนตาบอดฟัง แล้วพัฒน์ก็เริ่มอยากรู้มากขึ้น ตัดสินใจลาออกจากงานประจำไปสมัครเรียนในหลักสูตร “บัณฑิตอาสาสมัคร” ของ ม.ธ. เพื่อการเรียนรู้สังคมจากสภาพความเป็นจริง และทำความเข้าใจสังคมชนบทไทย ศึกษาแนวคิดการพัฒนาชนบท และได้ไปทำงานร่วมกับคนในพื้นที่ 3 เดือนแรก เราเรียนรู้ทฤษฎีต่างๆ เรียนจิตวิทยาสังคม เรียนรู้การทำงานในชนบท และ การพัฒนาชนบทไทย เราจะต้องไปอยู่ที่ศูนย์ฝึกอบรมร่วมกับอาสาสมัครคนอื่นๆ ในช่วงนี้ก็ต้องมีการปรับตัวที่จะชีวิตอยู่ร่วมกันไปด้วย นี่เป็นด่านแรก ก่อนที่เราจะไปลงพื้นที่จริงหลังจากที่เรียนรู้ทฤษฎีและการปรับตัวให้อยู่ ร่วมกับผู้อื่นได้แล้ว ก็ถึงเวลาลงพื้นที่จริง เราเลือกไปสอนหนังสือในแถบชายแดนภาคเหนือ สอนหนังสือให้กับชาวเขา เพื่อให้เค้าสามารถอ่านเขียนได้จะได้ไม่โดนใครมาหลอก 
หลังจากจบหลักสูตรบัณฑิตอาสาสมัครแล้ว เราก็มาช่วยงานโครงการ ศูนย์การเรียนรู้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง สู่การสร้างเสริมคุณธรรม นำวิถีชุมชน โดยพระสรยุทธ ชยปัญโญ วัดพระบรมธาตุดอยป่าส้ม อยู่ที่ตำบลแม่สาบ อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ ร่วมกับศูนย์คุณธรรม โครงการนี้ส่งเสริมการเรียนรู้ในปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและการสร้างบุคลากร ให้เป็นแกนนำในการพัฒนาฐานการเรียนรู้ บูรณาการสู่วิถีชีวิตบนพื้นฐานพอเพียง ในวัดได้ทำแปลงเกษตรอินทรีย์ที่พึ่งตนเอง คือ เพาะปลูกและบำรุงด้วยปุ๋ยหมักชีวภาพ ทั้งยังใช้ยาขับไล่แมลงแบบอินทรีย์ ทำฝายต้นน้ำ และใช้พลังงานทดแทนจากการผลิตไบโอดีเซลจากเมล็ดทานตะวัน สบู่ดำ มาใช้ภายในวัด ในส่วนที่เราเข้าไปช่วยคือ เราไปช่วยกระตุ้นให้ชาวบ้านได้คิด ได้ทำอะไรกลับไปสู่ชุมชนของตนเอง
พัฒน์บอกว่าเรื่องงานอาสายังมีอะไรให้ศึกษาและเรียนรู้จากมันอีกเยอะ ที่สำคัญคือมันทำให้เราได้มองเห็นสังคมในแง่ต่างๆ ได้ไปเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวบ้าน ที่เราไม่อาจจะเห็นได้ในสังคมเมือง
สัมภาษณ์ : ศิริวิภา
เรียบเรียง : ศิริวิภา
