งานจิตอาสามีหลายแบบ และที่ชอบมากเหมาะกับหญิงห้าวอย่างเราก็คือ เย็บปักถักร้อย ได้วิชาแบบงูๆปลาๆ สมัยเรียนงานฝีมือตอนเรียน ม.ต้น แล้วก็ได้วิชาจากเรียนพักรักจำมาแบบพอใช้ได้ วันนึงเพื่อนที่ไม่เป็นงานฝีมือเลยส่งกิจกรรมจิตอาสามาให้ ซึ่งเพื่อนก็คิดถูกต้องแล้วที่ส่งมา.. ดูวันเวลาก็เหมาะสมว่างวันอาทิตย์ ช่วงบ่ายรถไฟฟ้าใต้ดินจตุจักร สถาณภาพคือ ว่างพอดี ไม่ต้องไปยกเลิกนัดกับใครๆ อาหารไม่ต้องทำ ไม่ยุ่งยาก แต่ทุกสิ่งก็ต้องประกอบเข้าด้วยกัน (ในเรื่องจิตใจ เวลาที่จัดสรร เงินสำหรับค่าเดินทาง และใช้ซื้ออุปกรณ์ต่างๆ ) ในกิจกรรมอาสามันมีธนาคารฝากเวลาไว้เลยลองเข้าไปศึกษาดู ฝากเวลาไว้เยอะอยู่ค่ะ ( ณ ตอนนี้ก็คิดว่าคงเกินแล้ว ) เริ่มต้นจากที่เราพอรู้บ้างเล็กน้อย ก็ได้เพิ่มความรู้ขึ้นมาอีกใน 4 ชม.ของ งานจิตอาสา ( อาสาไปถักหมวกกันหนาว โครงการ ” 365 วันถักอุ่นให้คลายหนาว ” ) ก่อนไปร่วมกิจกรรมได้ ถักผ้าพันคอไว้ ประมาณ 4 – 5 ผืนแต่จบชิ้นงานไม่เป็น นี่คือสิ่งที่ได้มาจากวันแรก มีเพื่อนๆ ในกลุ่มสอนให้ สรุปในกิจกรรม มีทั้งคนเป็นและ ไม่เป็น ในกลุ่มจะช่วยกันสอน ใครสนใจถักแบบไหน ก็จะมีเพื่อนคอยสอนให้ เพื่อให้เราเป็นและได้ต่อยอดสอนให้กับเพื่อนๆ ที่เริ่มสนใจมาถัก จากนั้นก็เริ่มทำชิ้นงานอื่นๆ ที่เราสนใจอยากจะเรียนรู้ ซึ่งมีเพื่อนๆ เต็มใจที่จะสอนเรา จากครั้งแรก มาถึง ตอนนี้ ผ่านมา 3 ปีช่วงอาทิตย์สุดท้ายของเดือน ถ้าเวลามันได้ตรงกับใจ ก็จะเดินทางไปจิตอาสาทุกครั้ง แต่ความจริงแล้ว ถึงไม่ได้ไปทุกเดือน แต่ทุกๆ วันก็ถักหมวกค่ะ พอมีเวลาว่างก็จะเอาชิ้นงานมาถัก นั่งบนรถเมล์ นั่งรอเพื่อน ขอให้ว่างค่ะ ทำได้หมด…เวลานี้งานจิตอาสาที่ถนัดก็ถักหมวก-ผ้าพันคอด้วยไม้นิต/บล็อกกลม ได้ไปเรียนรู้และได้มีโอกาสสอนเพื่อนๆ ที่ พึ่งจะเริ่มไปจิตอาสาด้วย เหมือนได้แบ่งปันกัน
จากชิ้นงาน 1 ชิ้นเริ่มมีหลายๆ ชิ้นตามมา และทุกชิ้นก็ถักด้วยใจจริงๆ มอบให้ผู้ประสบภัยหนาวทางภาคเหนือ และอีสาน ทำบริจาคที่อื่นๆ ด้วยค่ะ หมวกพระ ผู้ป่วยมะเร็ง ได้อาสาไปสอนที่ศูนย์ออกกำลังกายใกล้บ้าน ช่วยปลายปี 58 (ทวีวัฒนา) สอนจิตอาสาให้กับน้องๆ ในที่ทำงานตอนเย็นหลังเลิกงาน มีความรู้สึกมันส์มากนะ ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ได้ดี จริงๆ รู้สึกอย่างนั้นนะ เพราะจะนำติดตัวไว้ตลอด ว่างก็ทำเหมือนเป็นงานหลักไปอีกอย่าง งานจิตอาสาอื่นก็ทำบ้าง เช่น เก็บขยะ ทำดอกไม้จันทน์ ล้างกล่องนมบริจาคไปทำหลังคา โต๊ะ เก็บห่วงอลูมิเนียมทำขาเทียม ทำแล้วก็ยังบอกต่อเพื่อนๆ หลานๆ คุณแม่ก็ช่วยเก็บ ช่วยล้าง ทำด้วยใจก็สบายใจดีค่ะ มีความสุข อย่างถักหมวกจะเจอคำถามเยอะมาก ไม่หนาวจะได้ ใช้เมื่อไร เราก็บอกว่าถักไปเรื่อยๆ ปลายปีก็ไปบริจาคทางเหนือ อีสาน ที่เขาหนาวๆ กันถักไปเรื่อยก็จะได้หลาย ๆ ชิ้น
จากที่ได้ชิ้นงานถักหมวก ผ้าพันคอ ได้ไปสอนคนอื่นๆ ในกลุ่มที่เราได้มีโอกาสเจอกัน ก็ได้เจอเพื่อนหลาก หลายอาชีพ ได้คุยกัน แบ่งปันกันในทุกเรื่องในสิ่งที่ชอบเหมือนกัน ได้มิตรภาพเกิดขึ้นมากมาย ไม่เว้นแต่บนรถเมล์.. รู้สึกอิ่มใจมากค่ะ ที่ได้เจอกลุ่ม ” 365 วันถักอุ่นให้คลายหนว ” จะเกิดกลุ่มไลน์ ถึงวันที่จะได้เจอกันก็นัดกัน หากไม่มี ก็จะทำอยู่ที่บ้าน มีความสุขในสิ่งที่ทำค่ะ มีความสุขทุกวัน อยากชวนทุกท่านค่ะมาทำจิตอาสา เลือกงานที่คิดว่าเราชอบสุด แล้วก็ลงมือทำ อย่างดิฉันก็คิดว่าถนัดที่สุดและทำได้ก็ลงมือทำ ทำด้วยใจทุกห่วงค่ะ ยิ่งได้เห็นผลงานตัวเองไปถึงผู้ประสบภัย หนาวแล้วก็ชื่นใจค่ะ เมื่อมีโอกาสได้ทำแล้วก็อยากแบ่งปัน ในกลุ่มยังมีสิ่งที่ให้มาเรียนรู้มากมายค่ะ มีทั้งผู้ให้และผู้รับ
สิ่งที่ประทับใจ นอกจากสีสรรของชิ้นงานที่ได้จากการถักหมวก ผ้าพันคอ ยังมีมิตรภาพ ความสุข เสียงหัวเราะ น้ำใจ จากเพื่อนๆ ในกลุ่มที่ค่อยๆ ร้อยพันกันเป็นห่วงๆ มากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน จะทำจิตอาสาต่อไป ขอบคุณงานจิตอาสา
โดย ดาวรรณ์ ร่มไทร
