กิจกรรมอาสาที่ได้เข้าร่วมคือโครงการ ฟังน้องคุย ชวนน้องคิด ทางโทรศัพท์ รุ่นที่2 (มูลนิธิ ยุวพัฒน์)
ระยะเวลา 4 เดือน เมษายน – กันยายน 2560
กิจกรรมอาสาฟังน้องคิด ชวนน้องคุย ทางโทรศัพท์เป็นงานอาสาที่ทำต่อเนื่องเป็นระยะเวลา4เดือน โดยมีวัตถุประสงค์ให้พี่เลี้ยงอาสาได้โทรศัทพ์เพื่อพูดคุย สอบถามแชร์เรื่องราวและประสบการณ์กับน้อง โดยเน้นในด้านการใช้ชีวิตประจำวัน การปรับตัวเข้าสังคมและการตั้งคำถามให้น้องได้คิดวางแผนเกี่ยวกับการเรียนต่อ ซึ่งน้องที่ดูแลจะศึกษาอยู่ในช่วงชั้นมัธยม1-3 ได้รับการคัดเลือกมาจากการเขียนจดหมายเพื่อขอทุนจากทางมูลนิธิยุวพัฒน์ โดยตัวผมเองได้มีโอกาสดูแลน้องทั้งหมด5คน ที่พักอาศัยอยู่ที่จังหวัดน่านและแพร่ สำหรับความประทับใจของงานอาสานี้คือการที่เราสามารถทำงานอาสาเพื่อช่วยเหลือสังคมได้ต่อเนื่องกันเป็นช่วงเวลาที่ยาว โดยไม่ต้องหาวันที่สะดวก ไม่ต้องลางานเดินทางไกล เราสามารถทำได้ทุกทีเพียงแค่สละเวลาโทรหาน้องๆ พูดคุยชวนน้องคิด ให้น้องรุ้จักการต่อยอดและเก็บข้อมูลของน้องที่เราคุยในแต่ละครั้ง เพื่อใช้เป็นข้อมูลสำหรับการคุยครั้งต่อๆไป ซึ่งเมื่อทำได้สักระยะเวลาหนึ่งเราจะมีความรุ้สึกสนิทกับน้องที่เราดูแลมาขึ้น รุ้สึกได้ว่าเราเริ่มเปิดใจซึ่งกันและกันมากกว่าครั้งแรก ได้เห็นพัฒนาการของน้องตลอดในทุกครั้งที่ได้คุย
หลายครั้งที่ได้ชวนน้องตั้งคำถามในเรื่องการใช้ชีวิตและความฝันในอนาคต เช่น การที่เราถามน้องว่าอะไรคือความภาคภูมิใจในชีวิตของน้อง? อะไรคือความฝันหรือสิ่งที่น้องทำมันออกมาได้ดี? คำถามเหล่านั้นที่ถามน้องออกไปก็ย้อนกลับมาถามตัวเราเองให้ได้ฉุกคิดในเรื่องการใช้ชีวตของเราเหมือนกัน ตลอดระยะเวลา4เดือนที่เข้าทำกิจกรรมนี้มีหลายเรื่องที่เราได้เรียนรู้มากขึ้น ทำให้เราได้เห็นถึงความเป็นจริงในสังคมที่ว่าหลายครั้งที่เรารู้สึกว่าคนคนนี้ดูเหมือนเค้าขาดอะไรบางอย่าง หรือเค้ามีไม่เหมือนคนอื่นๆทั่วไปแต่ความจริงแล้วพอได้พูดคุย เค้ากลับมีหลายสิ่งที่เต็มมากกว่าคนปกติและพร้อมจะแบ่งปันสิ่งเรานั้นให้คนอื่น
เรื่องราวชีวิตของน้องหลายคนเป็นเหมือนแรงผลักดันในช่วงเวลาที่ผมเหนื่อยและท้อทำให้ผมรุ้สึกว่าสิ่งที่น้องเจอมันยากและลำบากกว่าที่ผมเจอ ดังนั้นผมจะต้องผ่านมันไปให้ได้ อีกทั้งงานอาสานี้ทำให้ผมได้รุ้สึกว่าเราไม่จำเป้นต้องมีเวลาหรือวันหยุดเพื่อจะทำอะไรดีๆให้คนอื่น เพียงแค่ใจอยากจะทำก็เริ่มทำเลยไม่ต้องรอให้ทุกอย่างพร้อมแล้วค่อยทำ รวมทั้งการที่ได้พูดคุยกับน้องทั้ง5คนทำให้ผมได้เรียนรู้ความเป็นมนุษย์มากยิ่งขึ้น ทำให้ผมมีความเข้าใจคนอื่นๆมากขึ้นทำให้หลายครั้งที่เรารู้สึกโกรธหรือไม่พอใจใครเราไม่จำเป้นต้องหาเหตุผลว่าเพราะอะไรเค้าจึงทำเช่นนั้น เราแค่มองในมุมของเค้าให้มากขึ้นและเราจำเข้าใจไปเอง สิ่งที่เปลี่ยนแปลงหลังจากได้เข้าร่วมอาสานี้คือเปิดมุมมองใหม่ในชีวิตว่าเราไม่จำเป้นต้องมีพร้อม มีเต็ม หรือกินอิ่มแล้วเราถึงจะแบ่งปันได้เพราะการที่เราเริ่มคิดถึงคนอื่น เริ่มแบ่งปันให้สังคมตั้งแต่ตอนนี้อาจช่วยให้เราอิ่มเร็วขึ้น และสิ่งที่มีค่าที่สุดอาจไม่ใช่อำนาจหรือเงินทองแต่คือความภาคภูมิใจที่เราได้สร้างประโยชน์ให้สังคม ความภาคภูมิใจนั้นจะไม่มีวันหายไปหรือไม่มีใครเอาจากเราไปได้ความภาคภูมิใจนั้นจะเปลี่ยนเป็นความสุขทำให้เรายิ้มทุกครั้งที่นึกถึงสิ่งที่เราทำ
โดย ภาษณ์ชนก เนระเเก
