กิจกรรมสร้างห้องน้ำให้สถานปฏิบัติธรรมแม่พิมพร จ.สมุทรสงคราม เมื่อวันที่ 8-9 สิงหาคม 2552

กิจกรรมสร้างห้องน้ำให้สถานปฏิบัติธรรมแม่พิมพร จ.สมุทรสงคราม เมื่อวันที่ 8-9 สิงหาคม 2552

   ถ้าพูดถึง “การทำบุญ” เราคงจะนึกถึงการเข้าวัดวาอาราม และ การบริจาคเงิน หรือทรัพย์สินต่างๆ ซึ่งหารู้ไม่ว่าการทำบุญนั้น เราไม่จำเป็นจะต้องทำบุญด้วยทรัพย์สินเงินทองเสมอไป แต่เรา..ยังสามารถนำแรงกายที่มี ทำบุญได้เช่นกัน และยังควบคู่กับการทำความดีได้อีกด้วย
เพราะฉะนั้น เมื่อวันที่ 8 – 9 สิงหาคม 2552 ที่ผ่านมา อาสาสมัครและผู้ที่สนใจอยากจะทำบุญ ทำความดี ก็ได้รวมตัวกันขึ้นที่ซอยรางน้ำ อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เวลา 07.00 น. เพื่อไปช่วยกันสร้างห้องน้ำให้สถานปฏับัติธรรมแม่พิมพร เพื่อให้เป็นศูนย์รวมจิตใจชุมชน พัฒนาเยาวชน และผู้สนใจภายนอกที่จะมาใช้สถานที่ปฎิบัติธรรมภาวนาในระยะยาวต่อไป  โดยเราไปกันด้วยรถตู้ 2 คันรถ 20 คน (ยังไม่รวมผู้ที่ไปเองอีกจำนวน  20 คน) ซึ่งเราก็สามารถออกรถได้กันตามกำหนดเวลาคือ 08.00 น. ขึ้นทางด่วนไปลงพระราม 2 เลย

และได้ถึง ณ สำนักปฏิบัติธรรมแม่พิมพร ประมาณ 09.30 น. เราก็ได้รวมตัวกัน ณ ศาลาปฏิบัติธรรมเรือนแรกที่ทางมูลนิธิอาสาสมัครเพื่อสังคมได้เคยมาและสร้าง เอาไว้ เรามาถึงกัน 19 ชีวิต และมีอีก 20 ชีวิตที่มากันเองและมารวมตัวกันที่นี่ รวมเป็นเกือบๆ 40 ชีวิตได้ โดยได้นิมนต์พระอาจารย์มหารำไพ จิตตธมโม ขึ้นมาต้อนรับและพูดคุย และต่อด้วย คุณไพโรจน์ วิสุทธิวงศ์รัตน์ (แว่น) ที่เป็นผู้ประสานงานรายละเอียดกับพื้นที่ในคราวนี้ ซึ่งมีอาชีพเป็นคุณครูโรงเรียนอนุบาล ได้ขึ้นพูดเกี่ยวกับวัตถุประสงค์โครงการ “ปฏิบัติธรรมจากการทำ” และ ตั้งวงคุยเรื่องความคาดหวังของแต่ละคนกันเล็กน้อย

    ซึ่งความคาดหวังของแต่ละคนก็ไม่แตกต่างกันมาก เนื่องด้วยทุกคนมีจิตใจที่ศรัทธาและมีความมุ่งมั่นที่จะมาทำงานแบบเดียวกัน “ความต้องการนำแรงกายที่มีได้มีส่วนร่วมและสร้างประโยชน์ให้ผู้อื่นและเห็น ห้องน้ำเสร็จสมบูรณ์” จึงเป็นความคาดหวังของผู้ที่มาในครั้งนี้
และในช่วงเช้านี้เรายังคงไม่ได้ทำงาน เพราะตอนนี้เราได้สั่งของไปแล้วแต่ยังไม่มา เช่น ปูน , บล็อค , ถังส้วม ต่างๆ เราจึงได้มีการชวนนั่งคุยกันไปพลางๆ จนถึงเวลา 11.30 เวลาเพลของพระอาจารย์ จึงได้รอพระอาจารย์ฉันท์เพลเรียบร้อยแล้ว เราก็รับประทานอาหารกลางวันกันต่อเลย …และหลังจากที่รับประทานอาหารกลางวันเรียบร้อย ก็มีการแบ่งงานกันแบบคร่าวๆ คือฝั่งนึงจะเป็นงานขุดหลุมเพื่อลงถังส้วม และอีกฝั่งนึงก็จะช่วยกันเอาเศษสวะออก (พวกเศษไม้ ดิน) เพื่อขุดหลุมเหมือนอีกฝั่งนึงเช่นกัน (เราจะขุดหลุมทั้งหมด 12 หลุม (ห้องละ 2 หลุม) ที่ระดับชั้นไม่เท่ากัน หลุมหน้าต้องสูงกว่าด้านหลัง เพื่อเป็นถังพัก)

หน้าตาพื้นเรือนนอน(ที่ยังไม่ได้ทำ) ที่จะมีห้องน้ำอยู่ด้านใน มีแบบนี้ 2 ฝั่ง ด้านที่เห็น และ ด้านหลัง
ทำห้องน้ำฝั่งละ 3 ห้อง รวมเป็น 6 ห้อง

ฝั่งนึงช่วยกันเอาเศษสวะออก

กับอีกฝั่งช่วยกันขุดๆทำให้เป็นหลุมบนและล่าง

   ช่วงเวลาที่เอาเศษสวะออก ทุกคนพยายามกันอย่างมาก เพราะว่ามันมีทั้งเศษไม้ ดิน รากไม้ ต่างๆอยู่ในนั้น และเอาออกได้ยากมาก ไม่พอ..ยังจะมีมดตะนอยอยู่ด้วย แค่งานแรก็ทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน ทั้งออกแรง ทั้งมดกัดแล้ว แต่ถึงจะโดนกัดกันไปหลายคน หมดแรงกันไปบ้างทุกคนก็ไม่ย่อท้อ ได้มีการผลัดกันลงมาช่วยกันขุดเอาเศษไม้ออก ผลัดกันไปมา จนสุดท้ายเราก็เอาออกจนหมดและขุดหลุมจนได้
หลังจากที่เราขุดเรียบร้อยแล้วนั้น..ก็ต้องเป็นพิธีลงถังส้วมละ ! ซึ่งถึงเวลานี้ทุกคนก็พยายามคิดกันว่าเราจะขนกันยังไง เพราะว่าที่รถมาส่งของอยู่อีกฝั่งนึง และฝั่งที่เราทำอยู่อีกฝั่งนึง และมันต้องเดินข้ามสะพานไม้ไผ่ไป แล้วของที่จะต้องขนข้ามไปสำหรับวันนี้ก็คือ ถุงปูน ที่หนัก 50 กก.ต่อ 1 ลูก , ถังส้วม 12 ถัง , และฝาถังอีก 12 ฝา แต่ละอย่าง…หนักกันมากๆ
พอได้วิธีกันเรียบร้อยแล้ว เราก็ฮึดใจสู้ ช่วยกันยกจนถึงอีกฝั่ง ใครยกไหวก็มาช่วยกัน ถึงจะยาก จะเยอะ ก็พยายามกันจนถึงที่สุด จนขนหมดเรียบร้อย

สะพานที่ต้องข้าม และ วิธีขนปูน ( 1 ลูก / 2 คน)

วิธีแบกถังส้วม (เจ็บไหล่นะเนี่ย)

   แบกกันอยู่หลายรอบมาก กว่าปูน และ ตัวถังจะเรียบร้อย เพราะค่อนข้างหนักและเยอะพอสมควร ก็ต้องแบ่งๆกันไปบ้าง ใครไหวก็ช่วยกัน ..งานนี้ถึงจะดูเป็นงานผู้ชายมาก แต่ผู้หญิงก็แบกได้นะ ถึงจะหนักมากแต่ก็มีผู้หญิงหลายคน โดยเฉพาะนักศึกษาที่มาด้วยแล้วเป็นผู้หญิงก็แบกกันไปได้หลายคนเลยทีเดียว
พอขนมาเรียบร้อยแล้ว เราก็ช่วยกันเอาถังส้วมลง ด้วยความที่มันหนักมากเพราะฉะนั้นต้องใช้คนช่วยกันยกและพยายามเอาลงหลุมถึง 5 คนเลยทีเดียว หลังจากที่ถังลง , สอดท่อทั้งหมดเรียบร้อย ก็เอาดินกลบด้านข้างให้พอดีกับขอบถัง แล้วโบกปูนปิดฝา

   พอถึงช่วงเวลาปิดฝาก็เย็นแล้ว อาสาสมัครทุกคนก็เหนื่อยมากแล้ว พวกเราต้องรีบมาผลัดกันอาบน้ำ และรีบกินข้าว กางมุ้ง ให้เรียบร้อยก่อนที่จะ  1 ทุ่ม เพราะยุงกำลังจะมาแล้ว ต้องรีบเก็บของ , กินข้าว และกางมุ้งให้เรียบร้อย

    งานวันแรกก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้ของจะมาช้าสักหน่อย อุปกรณ์ไม่พอเท่าไร่ แต่ทุกคนก็ช่วยกันทำอย่างตั้งใจ ทำกันอย่างสนุกสนาน ไม่มีบ่นว่าเหนื่อยกันสักคน ทุกๆคนก็เริ่มที่จะรู้จักกันมากขึ้น เริ่มสนิทกันนิดหน่อย พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
และ…หลังจากที่กินและกางมุ้งกันเรียบร้อย ตกดึกเราก็พาไปชมหิ่งห้อยตามสัญญา ซึ่งหิ่งห้อยที่นี่พระอาจารย์มหารำไพได้บอกเอาไว้ว่า เป็นหิ่งห้อยที่สวยที่สุดในอัมพวา และได้รางวัลชนะเลิศมาด้วย เหตุผลที่ที่นี่มีหิ่งห้อยที่สวยที่สุดก็เพราะว่าที่นี่มืดและเงียบมาก ไม่มีผู้คนผ่านไปมา และในขณะที่เราล่องเรือกันไปชมหิ่งห้อย …เราก็ได้เห็นว่าหิ่งห้อยของที่นี่ สวยมากจริงๆ มีอยู่เต็มต้นไม้ไปหมด แข่งกันกระพริบเหมือนต้นไม้ประดับไฟเลยทีเดียว และหากบางต้นที่มีหิ่งห้อยมากๆเข้าหน่อยละก็ จะยิ่งดูเหมือนพวกหิ่งห้อยกำลังจัดปาร์ตี้กันอยู่เลย ….

พอได้อิ่มเอมกับบรรยากาศกับหิ่งห้อยสวยๆเรียบร้อยแล้ว เราก็ต้องรีบเข้ามุ้ง ไม่อย่างนั้นอาจจะตัวลายได้ และคืนนี้ก็อาจจะเป็นคืนที่หลายๆคนคิดเหมือนกันว่า เป็นคืนที่…นอนเร็วเอามากๆ เพราะเราดูหิ่งห้อยกันเสร็จประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง พอเข้ามุ้งเรียบร้อยทุกคนก็หลับไหลกันหมด คงเป็นเพราะทำงานจนเหนื่อยมากนั่นเอง..zZ zZZZzzzZzzzzzZZz

———————————————————————–

    ถึง 6 โมงเช้าวันรุ่งขึ้น….อาสาสมัครทุกคนก็ตื่นและเก็บมุ้งและที่นอน อาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน และกินข้าวเช้ากัน เตรียมเคลียร์ที่ให้กับ “การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย” ที่จะพานักเรียนในพื้นที่มาปลูกต้นลำพูนกัน ส่วนเราก็พักผ่อนยามเช้าสักหน่อย ก่อนที่จะไปทำงานกันต่อ
พอได้เวลาประมาณ 9 โมง เราก็เริ่มทำงานกันต่อ โดยงานวันนี้คือ การเกลี่ยพื้นให้เท่ากัน เทพื้นปูน และวางบล็อคก่อกำแพง งั้นเรามาแบ่งงานกัน คนแรงเยอะไปเกลี่ยพื้นก่อน ส่วนที่เหลือ มาช่วยกันขนบล็อค ช่วยส่งต่อกันไปเลย ง่ายดี ทำกันทุกคน

หรือออมแรงไว้ตอนเย็นๆ โดยการมานั่งทำขนมจากก่อนก็ได้ อร่อยยย…

    วันนี้ทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาทำกันอย่างขมักเขม้น และหวังว่ามันจะเสร็จเรียบร้อย โดยที่ตอนแรกเราคิดจะทำกัน 6 ห้องให้เรียบร้อย แต่วันนี้รู้ว่า 6 ห้อง ถ้าทำพร้อมกันคงไม่เสร็จสักฝั่งแน่ๆ จึงมาทำฝั่งเดียวให้มันเรียบร้อยไปเลยสัก 3 ห้อง

    เราพยายามเร่งกันมากๆ เพราะหวังว่ามันจะเสร็จเรียบร้อย แต่ทว่า..งานปูน และงานก่อ มันเร่งไม่ได้ เพราะต้องรอปูนแห้ง หากรีบทำๆกันไป อาจทำให้กำแพงไม่เข็งแรงและถล่มลงมาได้ แต่..ถึงยังไงพี่ๆ และ น้องๆ บางส่วนก็ยังไมยอมละ อะไรที่ทำได้ เราก็ทำไม่ยอมเลิกรา แม้ว่ามันจะเย็นและจะต้องกลับบ้านแล้วก็เถอะ มันเหมือนว่าพอใจมันมาแล้ว มันก็หยุดไม่ได้ จนสุดท้าย เราก็ก่อกำแพงขึ้นมาได้แต่ก็ไม่เรียบร้อย ต้องยอมถอยทัพออกมาซะก่อน

    แต่ถึงแม้ครั้งนี้เราจะยังทำไม่เสร็จ ก็มีหลายๆคนที่บอกว่าจะมาทำต่อ จะมาทำอีก จะมาช่วยช่างทำเรื่อยๆ เพราะเค้าจะดีใจมากที่เห็นห้องน้ำที่เราช่วยกันสร้างมา ลงไปทั้งแรงใจและแรงกาย เสร็จเรียบร้อยกับมือ และได้ให้ประโยชน์กับคนที่มาใช้ได้อย่างเต็มที่
แล้วซึ่งงานที่เป็นเหมือนงานผู้ชายขนาดนี้ แต่ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงก็สามารถทำได้ และทำได้ดีอีกด้วย เพราะทุกคนที่มาล้วนแล้วแต่มาด้วยกำลังใจและเปี่ยมไปด้วยกำลังกาย …ถึงงานนี้เราจะไม่เสร็จเรียบร้อย แต่ก็ถือว่าเราได้ทำกันสุดความสามารถ และได้สิ่งดีดีกลับไป ได้ทำทั้งบุญ ทำความดี ได้ทั้งเพื่อน และมิตรภาพดีดี และสิ่งสำคัญคือ การได้ทำประโยชน์ให้แก่คนอื่นๆและสังคม

    ก่อนกลับทุกคนก็มารวมตัวกัน ณ ที่เดิม และพระอาจารย์มหารำไพก็ได้กล่าวขอบคุณอาสาสมัครทุกคน ที่ได้ร่วมกันสร้างสิ่งดีดี และได้มีการถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึกก่อนกลับ
พี่ๆอาสาสมัครบางส่วนได้บอกว่า คราวหน้าที่จะมีกิจกรรมสร้างพื้นเรือนนอนที่นี่อีก ตอนปลายเดือน เค้ายืนยันจะมาเข้าร่วมอีกแน่นอน ….และนี่คือสิ่งหนึ่งที่เป็นเครื่องยืนยันได้ว่า “เราได้เพิ่มเมล็ดพันธุ์แห่งความดีขึ้นอีกหลายเมล็ดแล้ว”

สำหรับผู้ที่เป็นสมาชิก Facebook สามารถดูรูปได้ที่
http://www.facebook.com/album.php?aid=2249&id=100000128752508